Logyske operaasjes dy't de struktuer fan tinken foarmje, ûnderskiede it fan oare prosessen dy't elk twadde sekonde yn it minskehûs foarkomme.
Logyske foarmen fan tinken yn psychology
De basisfoarmen fan logyske tinken binne:
- yninoar;
- oardielen;
- begripen.
1. Troch de earste foarm kin it yndividu yn steat wêze, allinich op bepaalde oardielen basearre, in konklúzje tekenje. Op it lêst is de konklúzje ferdield yn:
- Ynduktyf (it is in konklúzje basearre op logika, mei help fan tinken fan ien nei it gehiel, de algemiene.) In opfallend foarbyld is de fysike wetten, omdat in protte wittenskippers de ferskynsels troch in lyts tal eksperiminten ûndersykje);
- troch analogy (tapasse as der rjochtingen binne oer de skaaimerken fan in bepaald objekt, troch te sykjen foar fergelykbere eigenskippen mei de rêst.) Bygelyks, "houten tillefoan" en "houten stool" hawwe mear as ien mienskiplike funksje.
- deduktyf (redenen fan it gehiel oan it iental). In foarbyld is Sherlock Holmes's spekulaasje).
2. Gerjochting sprekt de relaasje fan eveneminten, fenomenen en objekten. It wurdt ekspresje yn positive of negative foarm en yn dat gefal is de redenearring as de basisfoarm fan logyske tinken. It bart:
- Wier (betsjutting fan 'e wurklikheid - "wyt wyt");
- falsk (tsjinoer de echte feiten: "appel - plant").
3. It konsept fan 'e tekens, de relaasje fan objekten, eveneminten. Ekspresearre mei help fan wurden of wurdgroepen. Binne ferdield yn:
- spesifyk (dizze soarte fan foarm fan logyske tinken beskriuwt ien, in oantal subjects en dizze beskriuwing jildt allinich foar in yndividueel objekt);
- abstrakt (beynfloedet de algemiene beskriuwing fan in yndividuele eigendom).