De natuer fan weardeoardielen

Judgment is in gedachte útdrukt yn in narrative sin, dat is in leagen of in wierheid. Yn ienfâldige put, in oardiel is in ferklearring, in miening oer in objekt of fenomeen, in wjerstân of befestiging fan 'e wierheid fan in bepaalde fenomenon. Se foarmje de basis fan tinken. Rjochtingen kinne feitlik, teoretysk en evaluaasje wêze.

Oare oardielen

Litte wy begjinne mei de definysje fan it wurd "feit". In feit is wat dat al dien is, dy't yn 'e skiednis plakfûn hat en net ûnderwerp is. De ferbining tusken feitlike en weardeoardielen is dat feiten altyd tocht wurde, se binne net ûnderwerp fan útdaging, mar binne gaadlik foar analyze. De analyze is de weardeoardielen.

Evaluaasje oardielen

In karakteristike funksje fan weardeoardielen is de ynset - "Yn myn miening", "Myn miening", "Op myn miening", "Fan ús punt", "As oanjûn," ensfh. Estimearre oardielen kinne in demonstraasje wêze fan in elemintêre rein evaluaasje-karakter, dan steane se út 'e wurden "minne", "goed", ensfh. En kin de grûn wêze om te ferklearjen de ynfloed fan 'e feit op oare objekten, te begripen oer de oarsaken fan wat barde. Dan wurde de weardeoardielen de folgjende wiksels befetsje: "kin in foarbyld wêze fan ...," "is in ferklearring ...", ensfh.

Teoretyske oardielen

Teoretyske oardielen binne herfoarme fermogen. Se hawwe it gesicht fan definysjes, it teoretyske kennis drage. Bygelyks: "As it ynkommen fan buyers ferheget, ferheget de fraach nei saak" - dat is it eigentlike oardiel. Utgongspunt dêrfan is it mooglik in teoretyske stelling foarm te meitsjen: "In soartmjittich wurdt normaal neamd, de fraach wêrby't mei de groei fan it ynkommens fan 'e befolking ferheget."